Als je niet hardloopt, hoor je er echt niet meer bij in sportend Nederland. Loop een rondje door het Vondelpark of over de Erasmusbrug en iedereen lijkt te rennen. De schattingen (en definities) lopen uiteen, maar we kunnen er rustig vanuit gaan dat Nederland op z’n minst twee miljoen mensen telt die regelmatig hardlopen. En er is potentie voor groei, want de Sportdeelname Index van NOC*NSF liet vorig jaar zien dat één miljoen Nederlanders die nu nog niet hardlopen dat wel graag zouden willen doen.

Vorige week viel mijn oog op een kort bericht van de Boston Athletic Association, organisator van de Boston Marathon. Een week voordat daar de 42,195 kilometer race gelopen werd, maakte de organisatie bekend dat Boston door het hardloopevenement maar liefst 181,9 miljoen dollar rijker wordt. De 30.000 deelnemers geven samen ruim 100 miljoen dollar uit en halen nog eens 25 miljoen dollar op voor het goede doel, toeschouwers besteden zo’n 30 miljoen dollar tijdens het marathonweekend en dan komt er nog geld binnen uit media-inkomsten en sponsoring.

De allermooiste marathon
Het bericht verscheen twee dagen na een schitterende vijfendertigste editie van de NN Marathon Rotterdam, die ik hier volledig subjectief de allermooiste marathon van Nederland noem. Als toeschouwer beleefde ik hem talloze keren, als loper inmiddels driemaal en mijn enthousiasme voor de schoonheid van de Marathon Rotterdam blijft onverminderd groot. Als Boston 181,9 miljoen dollar verdient, wat zou dat jaarlijkse hardloopfestijn Rotterdam dan opleveren?

Sinds het Ministerie van VWS het voor het verstrekken van subsidies verplicht stelt om de economische impact van sportevenementen te meten, wordt regelmatig in kaart gebracht wat die evenementen opleveren in euro’s voor de gemeente of regio. Dat gebeurt aan de hand van een meetmethode die is ontwikkeld door de Werkgroep Evaluatie Sportevenementen (WESP), een samenwerking tussen kennisinstellingen, adviesbureaus en evenementenorganisatoren.

De methode bevat een groot aantal schattingen (alleen al het aantal bezoekers is vaak lastig te bepalen), maar door te kiezen voor een vaste meetmanier kunnen we in elk geval de opbrengsten van een aantal grote hardloopevenementen in ons land naast elkaar leggen. Zo levert de Zevenheuvelenloop de provincie Gelderland ongeveer 1,5 miljoen euro op en is de economische waarde van de Dam tot Damloop voor de gemeenten Amsterdam en Zaandam ongeveer 1 miljoen euro.

Economische waarde marathon Rotterdam
In Rotterdam is het aantal lopers en bezoekers veel groter dan bij eerder genoemde evenementen. De side-events (Kids Runs, Business Run, 1/4 Marathon, AD Mini Marathon) vergroten en verbreden de groep lopers en bezoekers. Bovendien trekt een marathon meer bezoekers van buiten de stad (en buiten Nederland) dan wedstrijden over kortere afstand. Die bezoekers blijven langer in de stad en hebben een veel grotere economische impact dan inwoners uit de eigen regio. Het ligt dus voor de hand dat de economische waarde van de NN Marathon Rotterdam groot is. Bij gebrek aan een WESP-onderzoek durf ik de gok wel aan dat die berekening op minstens 10 miljoen euro uitkomt (en misschien wel veel hoger).

Interessanter dan de economische impact is de sociale invloed van zo’n marathon. Zorgt een succesvol hardloopevenement er voor dat de sportparticipatie toeneemt? In een stad waar ongeveer de helft van de inwoners overgewicht heeft, zou dat meer dan welkom zijn. Ik vraag me echter af of de typisch Rotterdamse toeschouwer die in Crooswijk met een krat bier naast zijn tuinstoel langs het parcours zit, geïnspireerd raakt door de graatmagere marathonlijven die op hun laatste krachten voorbij stiefelen. Het Mulier Instituut onderzocht eerder al dat sportevenementen vooral mensen aanspreken die toch al sporten.

Op het IEG Sponsoring Conference in Chicago hoorde ik vorige maand een verhaal van sportmerk Mizuno over hun ‘If everybody ran’-campagne. De kracht van sport kan de wereld beter maken en om die boodschap te bekrachtigen rekende Mizuno uit wat er zou gebeuren als iedereen zou hardlopen. Dan zagen we met z’n allen 27 miljoen meer zonsopkomsten per week, waren er 20 miljoen meer oma’s, werden er jaarlijks 48 miljoen minder sigaretten gerookt, verbeterde onze slaapkwaliteit met 32% en daalde het aantal daklozen met 46%. Mizuno gelooft dat hardlopers zelf de sleutel zijn om de positieve effecten van hardlopen te vergroten. ‘Als hardlopen één persoon kan veranderen, dan hebben hardlopers gezamenlijk de kracht om de hele wereld veranderen.’

Ik geloof dat Mizuno het bij het rechte eind heeft. De tuinstoelzitters in Crooswijk gaan misschien niet beginnen met rennen als ze afgepeigerde marathonlopers voorbij zien komen, maar wel als ze hun buurman elke week vrolijker en slanker zien terugkomen van zijn hardlooprondje. En misschien zullen ze zelf nooit aan een hardloopevenement meedoen, maar doen hun kinderen volgend jaar wél mee aan de Kids Run.

Hardlopers sociale mensen
Onderzoek van Blauw Research liet eerder al zien dat hardlopers sociale mensen zijn, die ook nog eens een groot sociaal netwerk hebben. Ze zijn vaker lid van Facebook, Twitter en LinkedIn dan de gemiddelde Nederlander en hebben bovendien een relatief groot online netwerk. Op Facebook hebben hardlopers 30% meer vrienden dan mensen die niet hardlopen. Ze maken meer gebruik van mobiel internet, bellen meer, sturen meer sms’jes en hebben meer contacten in hun telefoon dan niet-hardlopers.

Hardlopers kunnen anderen inspireren om in beweging te komen. Ze hebben er het enthousiasme en het sociale netwerk voor. Als elke hardloper komend jaar één niet-loper in beweging brengt, telt Nederland volgend jaar 4 miljoen actieve lopers. Dat zijn vast een heleboel prachtige Hollandse zonsopkomsten.

Deze blog verscheen eerder op Sport Knowhow XL.